Door Arie Versluis

Al vanaf begin jaren 70 van de vorige eeuw is een zeer enthousiaste groep vrijwilligers van onze club bezig met landschapsonderhoud. De werkzaamheden bestaan vooral uit het onderhouden van hoogstam boomgaarden en in het winterseizoen ook het periodiek knotten van vele rijen wilgen in onze regio. Destijds zijn, gestimuleerd door provinciale subsidies, her en der in onze regio ook jonge knotwilgen gepoot, dit alles om deze beeldbepalende elementen te behouden voor de toekomst. Overal in onze streek zie je dan ook naast echt oude knotwilgen rijen kerngezonde wilgen van 25 a 30 jaar of soms nog wat ouder, hiervan is de knot nog niet in meerdere vertakkingen gespleten en deze bomen hebben een enorme groeikracht. In de loop der jaren zijn door onze vrijwilligers duizenden wilgen geknot, waarvan sommigen al vele malen. Naast het reguliere snoeiwerk in de hoogstam boomgaarden zijn het afgelopen seizoen ook weer honderden wilgen van hun pruik ontdaan. Een aantal jaren was er een probleem met de afzet van het afkomende hout maar daar is nu een einde aan gekomen. De oogst wordt nu ter plekke versnipperd en verkocht aan een melkveehouder in de buurt. Hier krijgt het een nuttige bestemming als strooisellaag in de potstal, tot zover alles goed.

Maar soms gaan er ook dingen fout. In hun enthousiasme letten mensen soms niet op, een verkeerd geplaatst laddertje en men valt om. Ook zijn al mensen gewond geraakt door een vallende tak of door het scherpe gereedschap, een verbanddoos hoort dan ook bij de standaard uitrusting. Een wirwar van takken op de grond maar soms ook een wildgroei van bramenranken kan mensen laten struikelen. Iedere wilgenknotter heeft dan ook wel eens languit in het gras of in de modder gelegen. Een aantal noeste werkers heeft zelfs kennis gemaakt met het niet altijd schone polderwater van De Vijfheerenlanden.

Dit seizoen was onze ex voorzitter, erelid en knotter van het eerste uur, Hans de Labije, aan de beurt. Hans wilde een tak pakken, struikelde in de schuine slootberm en er was geen houden meer aan. Hij zat tot zijn middel in de sloot, door de dikke laag modder en doordat zijn been onder een wilgentak klem zat moest hij gered worden. Onder algemene hilariteit en ondersteund door allerlei goede of minder goed bedoelde adviezen werd Hans met enige moeite door enkele collega’s aan land gebracht. Onze hoffotograaf Olek Bebnik was er ook en maakte een mooie fotoreportage van de reddingsactie, zie onze website. Nadat Hans was afgespoeld en een oude broek had geleend werd hij met de bus naar huis gebracht

Na afloop van de klus dronken we in De Schaapskooi ons traditionele drankje, Hans kwam ook. Hij moest z’n auto ophalen en dronk mee voor de schrik. Hij was schoon en droog en zag er weer patent uit. Ook hij weet nu hoe het is om aan lager wal te raken en weet ook dat dit soms sneller kan gaan dan verwacht.

Geplaatst op 25-02-2019

Comments are closed.